Skip to main content

DERÛNNASÎ (PSYCHOLOGY)

 

Derûnnasî lêkolîna zanistî ya hiş (mind) û reftarê (behavior) ye. Mijarên wê tevger, reftar û diyardeyên hişmendî (conscious phenomena) û derhişî (unconscious phenomena) ên mirov û ajalan û pêvajoyên hiş (mental processes) ên weke ramandin (thoughts), hest (feelings), nihiçk (drive) û handanê (motives) vedihewîne. Derûnnasî dîsîplîneke akademîk a berfireh e ku sînorên wê sînorên zanistên xwezayî (natural sciences) û civakî (social sciences) derbas dike. Derûnnasên zindewerî (biological psychologists) hewl didin ku taybetmendiyên derketî yên mêjî fêm bikin û vê dîsîplînê bi zanista mêjî norozanistê (neuroscience) ve girê bidin. Weke zanyarên civakî (social scientists), armanca derûnnasan jî ew e ku tevger û reftarên takekesan (individuals) û koman fêm bikin.


Pisporekî pîşeyî an jî lêkolerek ku di vê dîsîplînê de dixebite weke derûnnas (psychologist) tê binavkirin. Hin derûnnas dikarin weke zanyarên reftarî (behavioral scientists) an jî zanyarên venasînî (cognitive scientists) jî bên senifandin. Hin derûnnas hewl didin ku rola fonksiyonên hiş (mental functions) di reftar û tevgera takekesî û civakî de fêm bikin. Hinên din jî pêvajoyên fîzyolojîk (physiological processes) û norozindewerî (neurobiological processes) ên ku li bingeha fonksiyonên venasînî (cognitive functions) û reftaran de ne lêkolîn dikin.

Derûnnas li ser têgihîştin (perception), venasîn (cognition), baldarî (attention), hest (emotion), jîrî (intelligence), serpêhatiyên kirdewar (subjective experiences), handan (motivation), fonksiyonên mêjî (brain functioning) û kesayetiyê (personality) lêkolînan dikin. Eleqeya derûnnasan herwisa xwe dirêjî têkiliyên navtakekesî (interpersonal relationships), nûşiyana derûnî (psychological resilience), nûşiyana malbatî (family resilience) û qadên din ên derûnnasiya civakî (social psychology) dibe. Ew herwiha derhişiyê (unconscious mind) jî li ber çavan digirin.

Derûnnasên lêkoler rêbazên empirîk (empirical methods) bi kar tînin da ku têkiliyên sedemî (causal relationships) û korelasyonel (correlational relationships) di navbera veguherbarên derûn-civakî (psychosocial variables) de diyar bikin. Hin derûnnasên klînîkî û şêwirmendiyê, lê ne hemû, xwe dispêrin şîrovekirina sembolîk (symbolic interpretation).

Herçiqasî zanîna derûnnasiyê gelek caran ji bo nirxandin û tedawiya pirsgirêkên tendirustiya derûnî (mental health problems) tê bikaranîn jî ew herwiha ber bi fêmkirin û çareserkirina pirsgirêkan, di gelek qadên çalakiyên mirovî de tê arastekirin. Li gorî gelek çavkaniyan, armanca derûnnasiyê ew e ku di dawiyê de sûdê bide civakê.

Gelek derûnnas di hin cureyan de rola tedawiyê digirin ser xwe û di saziyan de weke çareseriya derûnî (psychotherapy) pêk tînin. Derûnnasên din lêkolînên zanistî li ser mijarên berfireh ên têkildarî pêvajoyên hiş û reftaran dikin. Bi gelemperî koma dawîn a derûnnasan di saziyan de (weke mînak zanîngeh, dibistanên bijîşkiyê an nexweşxane) dixebitin. Komek din a derûnnasan di saziyan de dixebitin. Hinên din jî li ser pêşketina mirov, pîrbûn, werzîş, tendirustî, zanista dadî/edlî (forensic science), perwerdehî û medyayê de dixebitin.


ETÎMOLOJÎ Û PÊNASE

Peyva derûnnasî (psychology) ji peyva yewnanî psyche, bi wateya can, giyan an ruh tê. Beşa dawî ya peyva derûnnasiyê ji -λογία -logia tê, ku tê wateya "lêkolîn" an "vekolîn". Peyva derûnnasiyê cara yekem di serdema Ronesansê de hatiye bikaranîn. Di forma xwe ya latînî de psychiologia, cara yekem ji aliyê mirovnasê Xirwat û latînnasê Marko Marulić di pirtûka wî ya bi navê "Psichiologia de ratione animae humanae" (Derûnnasî, li ser Siruştiya Giyana Mirov) di dehsala 1510-1520an de hatiye bikaranîn.

Referansa herî kevin a peyva derûnnasiyê bi îngilîzî di sala 1694an de ji aliyê Steven Blankaart di "The Physical Dictionary" de hatiye dîtin. Ferheng behsa "Anatomiyê ku laş derman dike û Derûnnasiyê, ku bi ruh û giyanê re mijûl dibe" dike.

Ψ (psi), tîpa yekem a peyva yewnanî psyche ku ji wê peyva derûnnasî hatiye dariştin, bi gelemperî bi qada derûnnasiyê re tê girêdan.

Di sala 1890an de, William James derûnnasî weke "zanista jiyana hiş (mental life), hem diyardeyên wê û hem jî mercên wê" pênase kir. Ev pênase ji bo dehsalan bi berfireh hat pejirandin. Lêbelê, ev wate hat rexnekirin, nemaze ji aliyê reftargerên tundrew (radical behaviorists) ên weke John B. Watson ku di sala 1913an de îdia kir ku dîsîplîn zanisteke xwezayî ye ku armanca wê ya teorîk "pêşbînî û kontrola reftarê ye." Ji dema ku James derûnnasî pênase kir, peyv bêtir ceribandinên zanistî (scientific experimentation) îşaret dike.

Derûnnasiya gelêrî (folk psychology) fêmkirina rewşên hiş û reftarên mirovan e ku ji aliyê mirovên asayî ve tê zanîn, li hemberî fêmkirina pisporan a derûnnasiyê.


DÎROK

Şaristaniyên kevnar ên Misir, Yewnanistan, Çîn, Hindistan û Îranê hemûyan bi lêkolîna felsefî ya derûnnasiyê re mijûl bûn. Di Misira Kevnar de, Papîrusa Ebers behsa depresyon û nexweşiyên ramanê (thought disorders) kiriye. Dîroknasan destnîşan kiriye ku feylesofên yewnanî, di nav de Thales, Platon û Arîstoteles (bi taybetî di pirtûka xwe ya De Anima de), li ser kar û barên hiş (workings of the mind) sekinîne.

Heta sedsala 4an BZ, bijişkê yewnanî Hîpokrat bi teoriya ku sedema nexweşiyên derûnî (mental disorders) fizîkî ne, ne yên xwezayî ne. Di sala 387 BZ de, Platon pêşniyar kir ku mêjî (brain) cihê ye ku pêvajoyên hiş (mental processes) lê pêk tên, û di sala 335 BZ de Arîstoteles pêşniyar kir ku ev dil (heart) bû.

Li Çînê, fêmkirina derûnnasiyê ji xebatên felsefî yên Laozi û Konfuçyus û paşê ji doktrînên Budîzmê derket. Ev topa zanînê têgihîştinên ji têramana navxweyî (introspection) û çavdêriyê (observation) û herwiha teknîkên ramandin û tevgerên baldar vedihewîne. Ev nêrîna gerdûnê di çarçoveya dabeşkirina rastiya fizîkî û rastiya hiş û herwiha têkiliya di navbera fizîkî û hiş de pênase dike. Felsefeya çînî herwiha giringî dida paqijkirina hiş da ku pêşî li zêdekirina xweşbînî û hêzê bide.

Deqeke kevnar a bi navê "Klasîka Împeratorê Zer a Bijîşkiya Navxweyî" mêjî weke navenda zanyarî û hîsê nas dike, teoriyên kesayetiyê (personality theories) li ser bingeha hevsengiya yin-yang dihewîne û nexweşiyên derûnî (mental disorders) di çarçoveya nehevsengiyên fîzyolojîk û civakî de analîz dike. Zanîna çînî ya li ser mêjî di serdema Qing de bi xebatên Fang Yizhi (1611-1671), Liu Zhi (1660-1730) û Wang Qingren (1768-1831) yên perwerdehîdîtiyên rojavayî pêş ket. Wang Qingren giringiya mêjî weke navenda pergala hestan (nervous system) destnîşan kir, nexweşiyên derûnî bi nexweşiyên mêjî ve girêda, sedemên xewn (dreams) û xewnereşkê (insomnia) lêkolîn kir û teoriyeke li ser alîgiriya nîvkaran (hemispheric lateralization) di fonksiyona mêjî de pêşxist.

Bi bandora Hindûîzmê, felsefeya hindî cudahiyên di navbera cureyên hişmendiyê (types of awareness) de lêkolîn kir. Ramaneke navendî ya Upanîşad û deqên din ên Vedîk ku bingeha Hindûîzmê pêk anîn, cudahiya di navbera xwebûna demkî ya dinyewî (transient mundane self) û ruhê bêdawî û neguherbar (eternal, unchanging soul) ê mirovekî bû. Doktrinên cuda yên hindû û Budîzmê li hemberî vê hiyerarşiya xwebûnan (hierarchy of selves) derketin, lê hemûyan giringiya gihîştina hişmendiyeke bilindtir destnîşan kirin. Yoga gelek teknîkan vedihewîne ku di pey vê armancê de tên bikaranîn. Teosofî, oleke ku ji aliyê feylesofê rûs-amerîkî Helena Blavatsky ve hatiye damezirandin, di dema mayîna wê ya li Hindistana Brîtanî de ji van doktrînan îlham girtiye.

Derûnnasî ji bo ronakbîrên Ronahîkirinê (Enlightenment) li Ewropayê mijareke balkêş bû. Li Almanyayê, Gottfried Wilhelm Leibniz (1646–1716) prensîbên xwe yên hesabê li ser hiş sepand û îdia kir ku çalakiya hiş li ser domdariyeke bêpar (indivisible continuum) pêk tê. Wî pêşniyar kir ku cudahiya di navbera hişmendiya hişyar (conscious awareness) û derhişî (unconscious awareness) de tenê mijareke astê ye. Christian Wolff derûnnasiyê weke zanisteke serbixwe nas kir û di 1732an de Psychologia Empirica û di 1734an de Psychologia Rationalis nivîsî. Immanuel Kant ramanên antropolojiyê weke dîsîplînekê pêşxist ku tê de derûnnasî beşek giring bû. Lêbelê, Kant bi eşkereyî ramanên derûnnasiya ceribandinî (experimental psychology) red kir û nivîsî ku "doktrîna empirîk a ruh nikare ti carî nêzî kîmyayê bibe, çi weke hunerek sîstematîk a analîzê an jî weke doktrîna ceribandinî, ji ber ku di wê de pirjimariya çavdêriya navxweyî/hundurîn (inner observation) dikare tenê bi dabeşkirina di ramanê de were veqetandin û paşê nikare li gorî daxwazê were veqetandin û ji nû ve were hevgirtin (lê hê kêmtir mirovek din dihêle ku li ser wî were ceribîn da ku bigihîje armanca me) û heta çavdêrî bi xwe jî rewşa heyberê çavdêrîkirî vediguherîne û cih diguherîne.

 


Di sala 1783an de, Ferdinand Ueberwasser (1752-1812) xwe weke Profesorê Derûnnasiya Empirîk û Mantiqê (Professor of Empirical Psychology and Logic) bi nav kir û li ser derûnnasiya zanistî ders da lê ev pêşketinên han di demeke kurt de di bin siya Şerên Napolyonî de man. Di dawiya serdema Napolyonî de, rayedarên Prûsyayê Zanîngeha Kevn a Münsterê rawestandin. Lêbelê, piştî şêwirmendiya bi feylesofên Hegel û Herbart re, di sala 1825an de dewleta Prûsyayê derûnnasî weke dîsîplîneke mecbûrî di pergala xwe ya perwerdehiyê ya bi lez fireh dibû û bandoreke mezin dikir de bicih kir. Lê belê, vê dîsîplînê hîn jî ceribandin (experimentation) nepejirandibû. Li Ingilistanê, derûnnasiya destpêkê bi frenolojî (phrenology) û bersiva ji bo pirsgirêkên civakî yên weke alkoholîzm, tundî û stargehên "dînan" ên tijî yên welêt ve mijûl bû.

DESTPÊKA DERÛNNASIYA CERIBANDINÎ

Dema ku derûnnasiya ceribandinî hat Brîtanyayê, Francis Galton pisporekî sereke bû. Bi saya prosedurên wî yên ji bo pîvana dema bertekê (reaction time) û hîsê (sensation), ew weke dahênerekî testkirina hiş a modern (ku herwiha weke psîkometrî tê zanîn) tê hesibandin. James McKeen Cattell, xwendekarekî Wundt û Galton, ramanên testkirina derûnî anîn Dewletên Yekbûyî û di rastiyê de peyva "testa hiş" (mental test) darişt. Di sala 1901ê de xwendekarê Cattell Clark Wissler encamên bêhêvîker weşandin ku destnîşan didan ku testkirina hiş a xwendekarên Columbia û Barnardê nekarî performansa akademîk pêşbînî bike.

Di bersiva fermana sala 1904an a Wezîrê Perwerdehiya Giştî de, derûnnasên Alfred Binet û Théodore Simon di navbera salên 1905-1911an de testeke nû ya jîriyê (intelligence) pêşxistin û berfireh kirin. Wan gelek pirsên cihêreng di xweza û zehmetiya xwe de bikar anîn. Binet û Simon têgeha temenê hiş (mental age) danîn û behsa kesên herî kêm skor wergirtî weke ehmeq (idiots) kirin. Henry H. Goddard pîvana Binet-Simon xist kar û senifandinên asta hiş ên weke bêaqil (imbecile) û kêmaqil (feebleminded) danîn. Di sala 1916an de (piştî mirina Binet), profesorê Stanfordê Lewis M. Terman pîvana Binet-Simon veguherand (ku weke pîvana Stanford-Binet hate binavkirin) û têgeha para jîriyê (intelligence quotient) weke raporeke skor danî.

Li ser bingeha encamên testên xwe û nîşandana nijadperestiya ku di wê serdemê de berbelav bû, Terman gihîşt vê encamê ku kêmaqilî (intellectual disability) "asta jîriyê ye ku di nav malbatên Îspanyol-Hindî û Meksîkî yên Başûrê Rojavayê û herwiha di nav reşikan de pir pir berbelav e. Kêmaqiliya wan xuya dike ku nijadî ye."

Piştî testên Army Alpha û Army Beta ku ji aliyê derûnnas Robert Yerkes ve di sala 1917an de hatibû pêşxistin û paşê di Şerê Cîhanê yê Yekem de ji aliyê derûnnasên pîşesazî û rêxistinî ve ji bo testkirina karmendên berfireh û hilbijartina personelên leşkerî hatibû bikaranîn, testkirina hiş li DYAyê jî populer bû ku li ser zarokên dibistanê hate sepandin. Testa Jîriyê ya Neteweyî (National Intelligence Test) ya ku ji aliyê dewletê ve hatibû afirandin di salên 1920an de li 7 milyon zarokan hate sepandin. Di sala 1926an de Desteya Ezmûna Ketina Kolejê (College Entrance Examination Board) Testa Lêhatîbûna Zanistî (Scholastic Aptitude Test) afirand da ku ketina zanîngehê standardîze bike.

Encamên testên jîriyê hatin bikaranîn da ku ji bo dibistanên veqetandî û fonksiyonên aborî arguman bên berhev kirin, di nav de perwerdehiya hilbijartî ya Amerîkayiyên Reş ji bo karê destî. Van pratîkan ji aliyê rewşenbîrên reş ên weke Horace Mann Bond û Allison Davis ve hatin rexnekirin. Eugeniknasan testkirina hiş bikar anîn da ku sterilîzekirina mecbûrî ya kesên ku weke kêmaqil (mentally retarded) hatibûn senifandin (ku niha weke astengiya hişmendî [intellectual disability] tê binavkirin) rewa bikin û organize bikin. Li Dewletên Yekbûyî, bi deh hezaran mêr û jin hatin sterilîzekirin. Bi danîna mînakeke ku ti carî nehatiye berovajîkirin, Dadgeha Bilind a DYAyê di doza Buck v. Bell a sala 1927an de destûrîbûna vê pratîkê erê kir.

Îro testkirina hiş rûdanek asayî ye ji bo mirovên hemû temenan li civakên rojavayî. Testkirina modern dixwaze bigihîje krîterên ku standardîzekirina prosedurê, hevgirtina encaman, derxistina skoreke ku dikare were şîrovekirin, normên statîstîkî yên ku encamên nifûsê diyar dikin û bi îdeal, pêşbînîkirina karîger a reftar û encamên jiyanê li derveyî rewşên testkirinê vedihewînin. Testkirina derûnî bi rêkûpêk di kontekstên edlî de tê bikaranîn da ku alîkariya darazîn û biryarên huqûqî bike.

Pêşketinên di psîkometriyê de xebatên li ser pêbawerî (reliability) û derbasdariya (validity) test û pîvanan dihewînin. Pêşketinên di teoriya bersiva madeyê (item-response theory), modelkirina hevkêşeya pêkhateyî (structural equation modeling) û analîza duhêmanî (bifactor analysis) di xurtkirina avakirina test û pîvanan de alîkarî kirine.


LÊNIHÊRÎNA TENDIRUSTIYA DERÛNÎ

Pêşkêşkirina xizmetên tendirustiya derûnî bi gelemperî li DYAyê weke derûnnasiya klînîkî (clinical psychology) tê binavkirin. Carinan, lêbelê, endamên pîşeyên derûnnasiya dibistanê û derûnnasiya şêwirmendiyê jî di pratîkên ku dişibin yên derûnnasên klînîkî de cih digirin. Derûnnasên klînîkî bi gelemperî kesên ku ji bernameyên doktorayê yên derûnnasiya klînîkî mezûn bûne vedihewînin. Li Kanadayê, hin endamên komên jorîn bi gelemperî di kategoriya mezintir a derûnnasiya pîşeyî de cih digirin. Li Kanada û DYAyê, pispor bawernameyên lîsansê û doktorayê werdigirin; xwendekarên doktoraya derûnnasiya klînîkî bi gelemperî salekê di stajeke pêşdoktora û salekê di stajeke piştî doktorayê de derbas dikin. Li Meksîka û piraniya welatên din ên Amerîkaya Latînî û Ewropayê, derûnnas bawernameyên lîsans û doktorayê nastînin; li şûna wê, ew piştî lîseyê kurseke pîşeyî ya sê salî digirin.

Derûnnasiya klînîkî di dema niha de mezintirîn pisporî ye di nav derûnnasiyê de. Ew xwendin û sepandina derûnnasiyê ji bo armanca fêmkirin, pêşîlêgirtin û sivikkirina tengasiya derûnî (psychological distress), tevlihevî (dysfunction), û/an nexweşiyên derûnî (mental illness) dihewîne. Derûnnasên klînîkî herwiha hewl didin ku xweşbîniya kirdewar (subjective well-being) û geşedana kesane (personal growth) pêş bixin. Nirxandina derûnî (psychological assessment) û çareseriya derûnî (psychotherapy) ji bo pratîka derûnnasiya klînîkî navendî ne, lê derûnnasên klînîkî dibe ku herwiha di lêkolîn, hînkirin, şêwirmendî, şahidiya edlî û pêşxistin û rêvebirina bernameyan de jî cih bigirin.

Kredîta klînîka derûnnasiyê ya yekem li Dewletên Yekbûyî bi gelemperî ji Lightner Witmer re tê dayîn ku di sala 1896an de pratîka xwe li Philadelphiayê ava kir. Çareserkarekî derûnî (psîkoterapîst) yê modern Morton Prince bû ku di destpêkê de ji bo avakirina derûnnasiyê weke dîsîplîneke klînîkî û akademîk piştgirî da. Di beşa yekem a sedsala bîstem de, piraniya lênihêrîna tendirustiya derûnî li Dewletên Yekbûyî ji aliyê derûnbijîşkan (psychiatrists) ve dihat kirin ku bijîşkên bijîşkî ne. Derûnnasî bi pêşxistinên xwe yên di testkirina hiş de ket qadê ku soz dida ku teşxîsa pirsgirêkên derûnî baştir bike. Ji aliyê xwe ve, hin derûnbijîşk eleqedar bûn ku derûnşîkarî (psychoanalysis) û formên din ên derûnterapiya dînamîk bikar bînin da ku nexweşên derûnî fêm bikin û tedawî bikin.

Derûnterapî ku ji aliyê derûnbijîşkan ve dihat meşandin cudahiya di navbera derûnbijîşkî û derûnnasiyê de tarî kir, û ev meyl bi derketina saziyên tendirustiya derûnî yên civakî berdewam kir. Hin kesên di civaka derûnnasiya klînîkî de terapiya reftarî (behavioral therapy) pejirandin, modelek bi tevahî ne-derûndînamîk ku teoriya fêrbûna reftarî bikar dianî da ku kiryarên nexweşan vebiguherîne. Aliyekî sereke yê terapiya reftarî nirxandina empirîk a bandordariya tedawiyê ye. Di salên 1970yan de, terapiya venasînî-reftarî (cognitive-behavior therapy) bi xebatên Albert Ellis û Aaron Beck derket holê. Her çend di navbera terapiya reftarî û terapiya venasînî-reftarî de wekhevî hebin jî, terapiya venasînî-reftarî sepandina avahiyên venasînî (cognitive constructs) hewce dikir. Ji salên 1970yan û vir ve, populerbûna terapiya venasînî-reftarî di nav derûnnasên klînîkî de zêde bû. Pratîkeke sereke di terapiya reftarî û venasînî-reftarî de dûçarhiştina ango rûbirûkirina nexweşan bi tiştên ku jê ditirsin e, li ser bingeha wê ramanê ku bersivên wan (tirs, panîk, anksiyete) dikarin bên şert-rakirin.

Lênihêrîna tendirustiya derûnî ya îro derûnnas û xebatkarên civakî bi hejmareke zêde ve dihewîne. Di sala 1977an de, rêveberê Enstîtuya Neteweyî ya Tendirustiya Derûnî (National Institute of Mental Health) Bertram Brown vê veguherînê weke çavkaniya "pêşbaziya tund û tevliheviya rolan" bi nav kir. Bernameyên mezûniyetê yên ku doktoraya derûnnasiya klînîkî didin di salên 1950yan de derketin û di salên 1980yan de bi lez zêde bûn. Dereceyên PhD ji bo perwerdehiya pisporan tê armanckirin ku dikarin herwiha lêkolîna zanistî jî bikin. Dereceya PsyD bi awayekî bêtir taybetî ji bo perwerdehiya pisporan hatiye dîzaynkirin.


Hin derûnnasên klînîkî li ser rêvebirina klînîkî ya nexweşên bi zirarên mêjî (brain injury) balê dikişînin. Ev beşa taybet weke derûnnasiya noroderûnnasiya klînîkî (clinical neuropsychology) tê zanîn. Li gelek welatan, derûnnasiya klînîkî pîşeyek tendirustiya derûnî ya rêkxistî ye. Qada derûnnasiya felaketê (disaster psychology) ya nû derketî (li mudaxeleya krîzê binêrin) pisporên ku bersivê didin rûdanên trawmatîk ên mezin vedihewîne.

Xebata ku ji aliyê derûnnasên klînîkî ve tê meşandin, bi gelemperî ji aliyê nêzîkatiyên terapotîk ên curbecur ve tê bandorkirin ku hemû têkiliyeke fermî ya di navbera pisporî û şêwirmend de (bi gelemperî takekesek, cot, malbat, an jî komek biçûk) dihewînin. Bi gelemperî, ev nêzîkatî rêbazên nû yên ramandin, hestiyarî an jî reftarê teşwîq dikin. Çar perspektîfên teorîk ên sereke; derûndînamîk, venasînî-reftarî, hebûnparêz-mirovahî û terapiya pergal an malbatê ne. Tevgereke zêdebûyî heye ku nêzîkatiyên terapotîk ên curbecur tev li hev bikin, bi taybetî bi fêmkirineke zêdebûyî ya mijarên têkildarî çand, zayend, giyanîtî û meyla zayendî. Bi derketina encamên lêkolînên bihêztir derbarê derûnterapînasiyê de, delîl hene ku piraniya terapiyên sereke bandordariya wekhev hene ku hêmana hevpar a sereke hevgirtina terapotîk a xurt e. Ji ber vê yekê, gelek bernameyên perwerdehiyê û derûnnasan niha nêzîkatiyeke terapotîk a eklektîk (eclectic therapeutic orientation) digirin.

Teşxîs di derûnnasiya klînîkî de bi gelemperî li gorî Rêbera Teşxîsî û Statîstîkî ya Nexweşiyên Derûnî (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders - DSM) tê kirin. Lêkolîna li ser nexweşiyên derûnî derûnnasiya ne-asayî (abnormal psychology) tê binavkirin.


PERWERDEHÎ

Derûnnasiya perwerdehiyî (educational psychology) lêkolîna çawa mirov di saziyan de fêr dibin, bandordariya mudaxeleyên perwerdehiyî, derûnnasiya hînkirinê, û derûnnasiya civakî ya dibistan û saziyên perwerdehiyî ye. Derûnnasên perwerdehiyî dikarin li pêşdibistanan, dibistanên hemû astan di nav de saziyan piştî navendî, rêxistinên civakî û navendên fêrbûnê, dezgehên lêkolînê yên dewletî an taybet, û şêwirmendên serbixwe an taybet bên dîtin. Xebata derûnnasên pêşketinê yên weke Lev Vygotsky, Jean Piaget û Jerome Bruner di afirandina rêbazên hînkirinê û pratîkên perwerdehiyî de bandordarker e. Derûnnasiya perwerdehiyî gelek caran di bernameyên perwerdehiya mamosteyan de li cihên wek Amerîkaya Bakur, Australya û Nû Zelandê tê vejandin

Derûnnasiya dibistanê (school psychology) prensîbên ji derûnnasiya perwerdehiyî û derûnnasiya klînîkî digihîne hev da ku xwendekarên bi astengiyên fêrbûnê fêm bike û tedawî bike; Pêşketina hişmendî ya xwendekarên jêhatî teşwîq bike; tevgerên civakî-erênî di nûciwanan de hêsan bike û bi awayekî din jî hawirdorên fêrbûnê yên ewle, piştgir û bandordar pêş bixe. Derûnnasên dibistanê di nirxandin û mudaxeleya perwerdehiyî û reftarî, pêşîlêgirtin û şêwirmendiyê de tên perwerdehîkirin, û gelek ji wan di lêkolînê de jî perwerdehiyeke berfireh distînin.

KAR

Derûnnasiya pîşesazî û rêxistinî (industrial and organizational psychology - I/O) lêkolîn û pratîkên ku teorî û prensîbên derûnnasiyê li ser rêxistin û jiyana karî ya takekesan sepandine vedihewîne. Di destpêka qadê de, pîşesazkar qada nû ya derûnnasiyê anîn ser lêkolîna teknîkên rêveberiya zanistî ji bo başkirina karîgeriya cihê karî. Qad di destpêkê de weke derûnnasiya aborî an derûnnasiya karsaziyê dihat binavkirin; paşê, derûnnasiya pîşesazî, derûnnasiya karmendan an derûnteknolojî. Lêkolîneke sereke ya destpêkê karkerên li kargeha Hawthorne ya Western Electric li Cicero, Illinois ji 1924 heta 1932an vekolî. Western Electric li ser karkerên kargehê ceribandinek kir da ku bersivên wan li hember veguherînên ronahî, bêhnvedan, xwarin û meaşan binirxîne. Lêkoler hatin balê bikişînin ser bersivên karkeran li hember çavdêriyê bi xwe, û têgeha bandora Hawthorne (Hawthorne effect) niha tê bikaranîn da ku vê rastiyê tarîf bike ku dibe ku reftar û tevgera mirovan biguhere dema ku ew difikirin ku tên çavdêrîkirin. Herçiqasî lêkolîna Hawthorne di pirtûkên derûnnasiyê de tê dîtin jî lêkolîn û encamên wê di çêtirîn rewşê de lawaz bûn.


Navê derûnnasiya pîşesazî û rêxistinî di salên 1960î de derket holê. Di sala 1973yan de, ev nav di navê Civaka Derûnnasiya Pîşesazî û Rêxistinî (Society for Industrial and Organizational Psychology), Beşa 14em a Komeleya Derûnnasên Amerîkî (American Psychological Association) de hate bicihkirin. Armancek a dîsîplînê ew e ku potansiyela mirovî li cihê kar baştirîn bike. Derûnnasiya personelî (personnel psychology) beşeke ji derûnnasiya I/O ye. Derûnnasên personelî rêbaz û prensîbên derûnnasiyê di hilbijartin û nirxandina karkeran de bi kar tînin. Beşeke din, derûnnasiya rêxistinî (organizational psychology), bandora hawirdorên kar û şêwazên rêveberiyê li ser motîvasyon, qenaeta kar û berhemdariya karkeran lêkolîn dike. Piraniya derûnnasên I/O li derveyî akademiyê, ji bo rêxistinên taybet û giştî û weke şêwirmend dixebitin. Dibe ku şêwirmendeke derûnnasiyê yê ku îro di karsaziyê de dixebite, ji rêveberan re agahî û raman li ser pîşesaziya wan, bazarên wan ên armanc û rêxistina şirketa wan pêşkêş bike.

Tevgera reftara rêxistinî (organizational behavior - OB) qadek hevalbend e ku bi lêkolîna reftara mirov di nav rêxistinan de mijûl dibe. Rêyek ji bo cudakirina derûnnasiya I/O ji OB ew e ku derûnnasên I/O di beşên derûnnasiyê yên zanîngehan de perwerdehî dibin û pisporên OB, di dibistanên karsaziyê de.

LEŞKERÎ Û ÎSTIXBARAT

Yek rol ji bo derûnnasan di leşkeriyê de nirxandin û şêwirmendîdana leşker û personelên din bûye. Li DYAyê, ev fonksiyon di dema Şerê Cîhanê yê Yekem de dest pê kir, dema ku Robert Yerkes Dibistana Derûnnasiya Leşkerî li Fort Oglethorpe li Georgia ava kir. Dibistanê perwerdehiya derûnî ji bo personelên leşkerî pêşkêş kir. Îro, derûnnasên Artêşa DYAyê testên derûnî, derûnterapînasiya klînîkî, pêşîlêgirtina xwekuştinê û tedawiya ji bo stresa piştî trawmayê dikin û herwiha xizmetên têkildarî pêşîlêgirtinê pêşkêş dikin, weke mînak, dev ji cigarekişandinê berdan. Tîmên Şêwirmendiya Tendirustiya Derûnî yên Artêşa Dewletên Yekbûyî mudaxeleyên derûnî pêk tînin da ku alîkariya leşkerên şerker ên ku rastî pirsgirêkên derûnî tên bikin.

Dibe ku derûnnas li ser komek berfireh a kampanyayên ku bi giştî weke şerê derûnî (psychological warfare) tên zanîn jî bixebitin. Şerê derûnî bi sereke bikaranîna propagandayê ji bo bandorkirina leşker û sivîlên dijminan vedihewîne. Ev propagandaya reş a wisa-gotin ji bo wê ye ku xuya bike ku ji çavkaniyek derxweyî Artêşê tê. Bernameya MKULTRA ya CIAyê hewldanên kesanetir ên ji bo kontrolkirina hiş dihewîne, ku teknîkên wek hîpnoz, îşkence û rêvebirina nehişyar a LSDyê dihewînin. Artêşa DYAyê heta sala 2010an navê Operasyonên Derûnî (Psychological Operations - PSYOP) bikar anî, dema ku ev çalakî weke Operasyonên Piştgiriya Agahdariya Leşkerî (Military Information Support Operations - MISO), beşek ji Operasyonên Agahdariyê (Information Operations - IO) hatin senifandin. Carinan derûnnas di alîkariya lêpirsîn û îşkencekirina gumanbaran de beşdar bûne, ku pêşîneya derûnnasên têkildar lekedar kiriye.

 


TENDIRUSTÎ, ARAMÎ Û VEGUHERÎNA CIVAKÎ

Mînakeke ji beşdariya derûnnasan di veguherîna civakî de lêkolîna Kenneth û Mamie Phipps Clark e. Van herdu derûnnasên Amerîkayî yên reş bandora neyînî ya cuda kirinê (segregation) li ser zarokên reş lêkolîn kirin. Encamên lêkolînên wan di doza cudakirinê Brown v. Board of Education (1954) de rolek lîst.

Bandora derûnnasiyê li ser veguherîna civakî bandora berfireh a dîsîplînê li ser hînkirin û fêrbûnê jî dihewîne. Lêkolînan destnîşan daye ku di berhev de nêzîkatiya fonolojiyê (phonics approach) ya hînkirina xwendinê ji nêzîkatiya "peyva tevahî" an "zimanê tevahî" (whole word or whole language approach) karîgertir e.

SEPANDINÊN BIJÎŞKÎ

Saziyên bijîşkî bi zêdeyî derûnnas ji bo pêkanîna rolên curbecur bi kar tînin. Yek aliyê derûnnasiya tendirustiyê (health psychology) perwerdehiya derûnî ya nexweşan e: hînkirina wan da ku li gorî rejîmek bijîşkî tevbigerin. Derûnnasên tendirustiyê dikarin herwiha bijîşkan perwerde bikin û li ser pêgiriya nexweşan (patient compliance) lêkolînan bikin. Derûnnas di qada tendirustiya giştî de gelek cureyên mudaxeleyê bi kar tînin da ku bandorê li ser tevger û reftarê mirov bikin. Ev ji kampanyayên têkiliyên giştî û xizmetên gihandina civakî bigire heta qanûn û siyasetên hikûmetê dirêj dibin. Derûnnas bandora hevgirtî ya van hemû amûrên cihêreng lêkolîn dikin da ku bandorê li ser tevahiya nifûsa mirovan bikin.

TENDIRUSTÎ, EWLEHÎ Û ARAMIYA KARKERAN

Derûnnas bi rêxistinan re dixebitin da ku encamên ji lêkolîna derûnî bikar bînin ji bo baştirkirina tendirustî û aramiya karmendên wan. Hin kes weke şêwirmendên derve yên ku ji aliyê rêxistinan ve tên kirêkirin da ku pirsgirêkên taybetî çareser bikin kar dikin, lê hinên din karmendên demê-tevahî yên rêxistinê ne. Sepandin anketên ji bo naskirina pirsgirêkan û dîzaynkirina mudaxeleyan ji bo tendirusttirkirina kar vedihewînin. Hin ji qadên tendirustiyê yên taybetî ev in:

  • Qeza û birîn: Beşdariya sereke têgeha rewşa ewlehiyê (safety climate) ye ku têgihîştinên hevpar ên karmendên derbarê tevgerên ku tên teşwîqkirin (mînak, bikaranîna alavên ewlehiyê) û yên ku nayên teşwîqkirin (neşopandina rêzikên ewlehiyê) li cihê kar e.. Rêxistinên bi rewşên ewlehiyê yên xurt qeza û birînên kar ên kêmtir hene.
  • Nexweşiyên dil û rehikan: Nexweşiyên dil û rehikan bi nebûna kontrola kar ve hatine girêdan.
  • Tendirustiya derûnî: Berûbûna bi stresa pîşeyî re bi nexweşiyên tendirustiya derûnî ve hatiye girêdan.
  • Nexweşiyên masûlke û hestiyê: Ev birînên di hestî, reh û tendonan de ne ku ji ber zêde zor û gerînên dubare çêdibin. Ew bi qenaeta kar û stresa cihê kar ve hatine girêdan.
  • Nîşanên tendirustiya fizîkî: Stresa pîşeyî bi nîşanên fizîkî yên weke tengasiya hazimê û serêşê ve hatiye girêdan.
  • Tundiya li cihê kar: Rewşa pêşîlêgirtina tundiyê bi êrişên fizîkî û derûnî yên li kar ve girêdayî ye.

Mudaxeleyên ku rewşê baştir dikin rêyek in ji bo çareserkirina qeza û tundiyê. Mudaxeleyên ku stresa li kar kêm dikin an jî amrazên ji bo rêvebirina wê ya çêtir didin karmendên dikarin di qadên ku stres hêmaneke giring e de alîkar bin.

Derûnnasiya pîşesazî di Şerê Cîhanê yê Yekem de bi westana karkeran re eleqedar bû, dema ku wezîrên hikûmeta Brîtanyayê li ser bandora westanê ya li ser karkerên kargehên çekan lê ne yên kargehên din ên fikar bûn. Li Brîtanyayê di salên navbera şeran de hin eleqe bi aramiya karkeran re bi hewldanên Charles Samuel Myers û Enstîtuya Neteweyî ya Derûnnasiya Pîşesazî (National Institute of Industrial Psychology - NIIP) ya wî derket. Li DYAyê di nîvê sedsala bîstem de derûnnasê pîşesazî Arthur Kornhauser pêşengiya lêkolîna tendirustiya derûnî ya pîşeyî kir, mercên kar ên pîşesaziyê bi tendirustiya derûnî re girêda û herwiha bandora karekî nerazîker li ser jiyana şexsî ya karkerekî lêkolîn kir. Zickar delîl kom kir ku nîşan dide "tu derûnnasê pîşesazî yê serdema wî ewqas ji bo teşwîqkirina pratîkên rêveberî û karkerî yên ku jiyana karkerên kar baştir bike pêbend nebû.


ENCAM

Derûnnasî, weke dîsîplîneke zanistî ya ku hiş û reftaran lêkolîn dike, bi pêşketineke berbiçav re derbas bûye û bandoreke giring li ser gelek qadên jiyana mirov kiriye. Ji destpêka xwe ya di sedsala 19an de weke lêkolîneke ceribandinî, heta pêşketina wê ya îroyîn a ku gelek beş û nêzîkatiyên curbecur vedihewîne, derûnnasî bûye çavkaniyeke giring a zanînê di warê fêmkirina mirov de.

Di vê pêvajoyê de, qadên weke derûnnasiya klînîkî, derûnnasiya perwerdehiyî, derûnnasiya kar û rêxistinî, derûnnasiya civakî û gelek beşên din derketine holê. Her yek ji van beşan li ser aliyekî taybetî yê serpêhatî û ezmûna mirovî balê dikişîne û rê li ber sepandinên pratîk ên zanîna derûnnasiyê vedike.

Derûnnasî di warên weke tendirustiya derûnî, perwerdehî, kar, leşkerî û veguherîna civakî de bandoreke giring li ser civakê kiriye. Rola derûnnasan di pêşxistina teknîkên tedawiyê, baştirkirina hawirdorên fêrbûn û kar û alîkariya li kesên ku bi pirsgirêkên derûnî re rû bi rû dimînin de giring e.

Herwiha, derûnnasiyê di pêşxistina rêbazên lêkolînê de jî roleke giring lîstiye. Bi bikaranîna rêbazên ceribandinî, çavdêrî û teknîkên pîvanê yên pêşketî, derûnnasiyê zanîna me ya li ser hiş û reftaran kûrtir û berfirehtir kiriye.

Lêbelê, derûnnasî bi hin pirsgirêk û rexneyan jî rû bi rû maye. Pirsên li ser objektîvîteya lêkolînan, pirsgirêkên di dubarkirina encaman de û bikaranîna ne rast a statîstîkan hin ji wan in. Ev rexne bûne sedem ku di nav qadê de hewldanên ji bo standardên bilindtir ên zanistî û etîkî bên dayîn.

Di encamê de, derûnnasî weke dîsîplîneke zindî û pêşketî dimîne ku bi domdarî xwe nû dike û li gorî pêdiviyên civakê adapte dibe. Bi pêşketina teknolojiyê û veguherînên civakî re, tê pêşbînîkirin ku derûnnasî dê di pêşerojê de jî roleke giring di fêmkirina mirov û çareserkirina pirsgirêkên civakî de bilîze.

ÇAVKANÎ:

Tenê hin beşên wê hatinin wergerandin

https://en.wikipedia.org/wiki/Psychology#:~:text=Psychology%20is%20the%20scientific%20study,thoughts%2C%20feelings%2C%20and%20motives. (20.09.2020)

 



HIN TERMÊN NIVÎSÊ

 

·  Derûnnasî (Psychology): Lêkolîna zanistî ya hiş û reftaran e.

·  Hiş (Mind): Navendê ramandin, hest û pêvajoyên derûnî yên mirov.

·  Reftar (Behavior): Tevger û çalakiyên mirov û ajalan ên ku tên dîtin.

·  Hişmendî (Conscious): Diyardeyên ku mirov ji wan haydar e.

·  Derhişî (Unconscious): Diyardeyên ku mirov ji wan ne haydar e.

·  Ramandin (Thoughts): Pêvajoya hiş a ku fikir û îdeyan diafirîne.

·  Hest (Feelings): Serpêhatî û tecrûbeyên hestî (emosyonel) yên mirov.

·  Nihiçk (Drive): Hêza hundurîn û navxweyî ya ku mirov ber bi çalakiyan ve dibe.

·  Handan (Motives): Sedemên ku di bingeha tevgerên mirov de ne.

·  Derûnnas (Psychologist): Pisporekî pîşeyî an jî lêkolerek ku di derûnnasiyê de dixebite.

·  Zanistên xwezayî (Natural sciences): Zanistên ku xwezayê lêkolîn dikin.

·  Zanistên civakî (Social sciences): Zanistên ku civak û têkiliyên mirov lêkolîn dikin.

·  Derûnnasên zindewerî (Biological psychologists): Derûnnasên ku li ser bingehên biyolojîk ên reftar û hiş dixebitin.

·  Norozanist (Neuroscience): Zanista ku mêjî û pergala rehên hestiyar lêkolîn dike.

·  Takekes (Individual): Kesekî bi serê xwe.

·  Kom (Group): Civaka mirovan a ku bi hev re ne.

·  Zanyarên reftarî (Behavioral scientists): Zanyarên ku reftar û tevgerê lêkolîn dikin.

·  Zanyarên venasînî (Cognitive scientists): Zanyarên ku pêvajoyên hiş ên weke ramandin û fêmkirinê lêkolîn dikin.

·  Fonksiyonên hiş (Mental functions): Çalakiyên hiş ên weke bîranîn, baldarî û biryardayînê.

·  Pêvajoyên fîzyolojîk (Physiological processes): Fonksiyonên bedenî yên organîzmayê.

·  Pêvajoyên norozindewerî (Neurobiological processes): Çalakiyên biyolojîk ên pergala rehên hestiyar.

·  Fonksiyonên venasînî (Cognitive functions): Çalakiyên hiş ên weke ramandin, fêmkirin û çareserkirina pirsgirêkan.

·  Têgihîştin (Perception): Pêvajoya fêmkirina agahiyên ji derdorê tên.

·  Venasîn (Cognition): Pêvajoyên hiş ên weke ramandin, bîranîn û çareserkirina pirsgirêkan.

·  Baldarî (Attention): Hêza handan û konsantrasyonê ya li ser tiştekî taybet.

·  Jîrî (Intelligence): Kapasîteya fêmkirin, fêrbûn û çareserkirina pirsgirêkan.

·  Serpêhatiyên kirdewar (Subjective experiences): Tecrûbeyên kesane yên mirov.

·  Fonksiyonên mêjî (Brain functioning): Çalakiyên mêjî yên ku jiyan û tevgerê kontroldikin.

·  Kesayetî (Personality): Taybetmendiyên derûnî yên takekesî.

·  Têkiliyên navtakekesî (Interpersonal relationships): Têkiliyên di navbera mirovan de.

·  Nûşiyana derûnî (Psychological resilience): Şiyana mirov a ji bo pêşwazîkirina zehmetiyên derûnî û ji wan derbasbûnê.

·  Nûşiyana malbatî (Family resilience): Şiyana malbatê ya ji bo pêşwazîkirina zehmetiyan û ji wan derbasbûnê.

·  Derûnnasiya civakî (Social psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku bandora civakê li ser takekes lêkolîn dike.

·  Rêbazên empirîk (Empirical methods): Rêbazên zanistî yên ku li ser çavdêrî û ceribandinê avakirî ne.

·  Têkiliyên sedemî (Causal relationships): Têkiliyên ku tê de rûdanek dibe sedema rûdaneke din.

·  Têkiliyên korelasyonel (Correlational relationships): Têkiliyên ku tê de du tişt bi hev re vediguherin, lê ne bi awayekî sedemî.

·  Veguherbarên derûn-civakî (Psychosocial variables): Hêmanên ku hem aliyên derûnî hem jî yên civakî vedihewînin.

·  Şîrovekirina sembolîk (Symbolic interpretation): Analîzkirina wateyên veşartî yên di sembol û nîşanan de.

·  Tendirustiya derûnî (Mental health): Rewşa başiya derûnî ya mirov.

·  Derûnnasiya klînîkî (Clinical psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku bi teşxîs û tedawiya pirsgirêkên derûnî re mijûl dibe.

·  Zirarên mêjî (Brain injury): Zirarên fizîkî yên li mêjî.

·  Derûnnasiya noroderûnnasiya klînîkî (Clinical neuropsychology): Beşa derûnnasiyê ya ku bandora zirarên mêjî li ser reftaran lêkolîn dike.

·  Derûnnasiya felaketê (Disaster psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku bi bandorên derûnî yên felaketên mezin re mijûl dibe.

·  Mudaxeleya krîzê (Crisis intervention): Alîkariya derûnî ya di rewşên lezgîn de.

·  Nêzîkatiyên terapotîk (Therapeutic approaches): Rêbazên cûrbecûr ên tedawiya derûnî.

·  Derûndînamîk (Psychodynamic): Nêzîkatiya ku li ser bandora serpêhatî û tecrûbeyên zaroktiyê û derhişiyê disekine.

·  Venasînî-reftarî (Cognitive-behavioral): Nêzîkatiya ku li ser guherandina raman û reftarên neyînî disekine.

·  Hebûnparêz-mirovahî (Existential-humanistic): Nêzîkatiya ku li ser wateya jiyanê û potansiyela mirovî disekine.

·  Terapiya pergal an malbatê (Systems or family therapy): Nêzîkatiya ku li ser têkiliyên di nav malbatê de disekine.

·  Hevgirtina terapotîk (Therapeutic alliance): Têkiliya erênî ya di navbera terapîst û şêwirmend de.

·  Nêzîkatiyeke terapotîk a eklektîk (Eclectic therapeutic orientation): Bikaranîna rêbazên ji nêzîkatiyên cûrbecûr.

·  Rêbera Teşxîsî û Statîstîkî ya Nexweşiyên Derûnî (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders - DSM): Pirtûka ku ji bo teşxîsa nexweşiyên derûnî tê bikaranîn.

·  Derûnnasiya ne-asayî (Abnormal psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku nexweşiyên derûnî lêkolîn dike.

·  Derûnnasiya perwerdehiyî (Educational psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku pêvajoya fêrbûnê lêkolîn dike.

·  Derûnnasiya dibistanê (School psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku li ser pirsgirêkên perwerdehî û reftarî yên xwendekaran disekine.

·  Derûnnasiya pîşesazî û rêxistinî (Industrial and organizational psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku li ser derûnnasiya di cihê kar de disekine.

·  Derûnnasiya karmendî (Personnel psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku bi hilbijartin û nirxandina karkeran re mijûl dibe.

·  Derûnnasiya rêxistinî (Organizational psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku bandora hawirdorên kar û şêwazên rêveberiyê li ser karkeran lêkolîn dike.

·  Tevgera reftara rêxistinî (Organizational behavior): Qada ku reftara mirov di nav rêxistinan de lêkolîn dike.

·  Şerê derûnî (Psychological warfare): Bikaranîna teknîkên derûnî di şer de.

·  Derûnnasiya tendirustiyê (Health psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku têkiliya di navbera tevger û tendirustiyê de lêkolîn dike.

·  Pêgiriya nexweşiyan (Patient compliance): Astê ku nexweş şîretên bijîşkî dişopînin.

·  Rewşa ewlehiyê (Safety climate): Têgihîştinên hevpar ên karmendên derbarê ewlehiyê li cihê kar.

·  Stresa pîşeyî (Occupational stress): Stresa ku ji ber kar çêdibe.

·  Tundiya li cihê kar (Workplace violence): Êrişên fizîkî an derûnî yên li cihê kar

·  Derûnnasiya pîşeyî (Occupational psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku li ser pirsgirêkên derûnî yên pêwendîdar bi kar disekine.

·  Tendirustiya derûnî ya pîşeyî (Occupational mental health): Rewşa başiya derûnî ya karkeran di cihê kar de.

·  Têkiliyên giştî (Public relations): Rêvebirina têkiliyên di navbera rêxistinekê û civakê de.

·  Gihandina civakî (Social communication): Pêvajoya parvekirina agahiyan di nav civakê de.

·  Tendirustiya giştî (Public health): Xebatên ji bo parastina û pêşxistina tendirustiya civakê.

·  Pêşîlêgirtin (Prevention): Tedbîrên ku tên girtin da ku pirsgirêk derkeve holê.

·  Mudaxele (Intervention): Tevgerên ku tên kirin da ku pirsgirêkek were çareserkirin.

·  Ewlehiya karkeran (Worker safety): Parastina karkeran ji xeteriyên li cihê kar.

·  Aramiya karkeran (Worker well-being): Rewşa başiya fizîkî û derûnî ya karkeran.

·  Qenaeta kar (Job satisfaction): Astê ku karker ji karê xwe razî ne.

·  Berhemdarî (Productivity): Asta hilberîna karkeran.

·  Handan (Motivation): Hêza ku mirov ber bi armancekê ve dide xebitandin.

·  Stres (Stress): Bersiva laş û hiş a li hember veguherînên zextê.

·  Westana karkeran (Worker fatigue): Kêmbûna enerjî û motîvasyona karkeran ji ber xebata zêde.

·  Derûnnasiya leşkerî (Military psychology): Sepandina prensîbên derûnnasiyê di warê leşkerî de.

·  Derûnnasiya îstixbaratê (Intelligence psychology): Bikaranîna derûnnasiyê di warê îstixbaratê de.

·  Propaganda (Propaganda): Hewldanên ji bo bandorkirina ramanên mirovan bi awayekî sîstematîk.

·  Kontrolkirina hiş (Mind control): Hewldanên ji bo veguhertina ramanên kesekî bi awayekî neheq.

·  Hîpnoz (Hypnosis): Rewşa hişmendiyê ya ku tê de mirov bêtir vebûyî ye ji bo pêşniyazan.

·  Operasyonên Derûnî (Psychological Operations): Bikaranîna agahdariyê ji bo bandorkirina helwest û tevgerên dijmin.

·  Veguherîna civakî (Social change): Guherînên di xwemalî û têkiliyên civakî de.

·  Cudakirin (Segregation): Veqetandina komên mirovan li ser bingeha taybetmendiyên wan.

·  Fonolojî (Phonics): Rêbaza hînkirina xwendinê ya ku li ser dengên tîpan disekine.

·  Nêzîkatiya "peyva tevahî" (Whole word approach): Rêbaza hînkirina xwendinê ya ku li ser naskirina peyvên tevahî disekine.

·  Pêgiriya nexweşan (Patient compliance): Astê ku nexweş şîretên bijîşkî dişopînin.

·  Tevgera ewlehiyê (Safety behavior): Tevgerên ku ji bo parastina ewlehiyê tên kirin.

·  Nexweşiyên dil û rehikan (Cardiovascular diseases): Nexweşiyên ku bandorê li dil û rehikên xwînê dikin.

·  Kontrola kar (Job control): Astê ku karker dikarin biryar bidin û bandorê li karê xwe bikin.

·  Nexweşiyên masûlke û hestiyê (Musculoskeletal disorders): Pirsgirêkên tendirustiyê yên ku bandorê li masûlke, hestî û movikan dikin.

·  Nîşanên tendirustiya fizîkî (Physical health symptoms): Nîşanên ku rewşa tendirustiya fizîkî destnîşan didin.

·  Rêvebirina stresê (Stress management): Rêbazên ji bo kontrolkirina stresê.

·  Westana karkeran (Worker fatigue): Kêmbûna enerjî û motîvasyona karkeran ji ber xebata zêde.

·  Aramiya karkeran (Worker well-being): Rewşa başiya fizîkî û derûnî ya karkeran.

·  Standartên zanistî (Scientific standards): Prensîbên ku di lêkolînên zanistî de tên şopandin.

·  Standartên etîkî (Ethical standards): Rêgezên exlaqî yên ku di xebatên zanistî de tên şopandin

·  Derûnnasiya gelêrî (Folk psychology): Fêmkirina rewşên hiş û reftarên mirovan a ji aliyê mirovên asayî ve.

·  Depresyon (Depression): Rewşa derûnî ya ku bi xemgîniya domdar û windakirina eleqeyê tê nasîn.

·  Nexweşiyên ramanê (Thought disorders): Pirsgirêkên di pêvajoya ramandinê de.

·  Felsefa derûnnasiyê (Philosophy of psychology): Lêkolîna pirsgirêkên felsefî yên têkildarî derûnnasiyê.

·  Teoriya fêrbûna reftarî (Behavioral learning theory): Teoriya ku dibêje reftar bi encamên wê tê fêrkirin.

·  Dûçarhiştin (Exposure): Rûbirûkirina kesekî bi tiştê ku jê ditirse.

·  Reftargerên tundrew (Radical behaviorists): Derûnnasên ku tenê li ser reftarên dîtbar disekinin.

·  Ceribandinên zanistî (Scientific experimentation): Lêkolînên ku bi rêbazên zanistî tên kirin.

·  Rêbazên ceribandinî (Experimental methods): Rêbazên ku di ceribandinên zanistî de tên bikaranîn.

·  Teşxîs (Diagnosis): Naskirina nexweşiyekê li gorî nîşanên wê.

·  Tedawî (Treatment): Çareserkirina nexweşiyekê.

·  Derûnbijîşk (Psychiatrist): Bijîşkê ku li ser nexweşiyên derûnî dixebite.

·  Derûnkolînerî/Derûnşîkarî (Psychoanalysis): Rêbaza tedawiyê ya ku li ser vekolîna derhişiyê disekine.

·  Derûnterapiya dînamîk (Dynamic psychotherapy): Cureyeke tedawiyê ya ku li ser têkiliyên navtakekesî û tecrûbeyên derbasbûyî disekine.

·  Terapiya reftarî (Behavioral therapy): Cureyeke tedawiyê ya ku li ser veguhertina reftaran disekine.

·  Rêveberiya zanistî (Scientific management): Bikaranîna rêbazên zanistî di rêvebiriya kar de.

·  Bandora Hawthorne (Hawthorne effect): Guherîna reftarê mirovan dema ku ew dizanin tên çavdêrîkirin.

·  Nirxandin (Assessment): Pêvajoya berhevkirina agahiyan ji bo biryardayînê.

·  Civaka derûnnasiyê (Psychological society): Rêxistina ku derûnnas tê de kom dibin.

·  Kredîta klînîka derûnnasiyê (Psychology clinic credit): Destûra fermî ya vekirina klînîkeke derûnnasiyê.

·  Derûnşano (Psychodrama): Cureyeke terapiyê ya ku lîstika rol bikar tîne.

·  Derûnperwerdehî (Psychoeducation): Perwerdehiya derbarê pirsgirêkên derûnî de.

·  Terapiya malbatê (Family therapy): Cureyeke terapiyê ya ku li ser çareserkirina pirsgirêkên malbatî disekine.

·  Terapiya komê (Group therapy): Cureyeke terapiyê ya ku bi komên biçûk re tê meşandin.

·  Derûnnasiya erênî (Positive psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku li ser xweşbînî û bextewariyê disekine

·  Têgihîştina civakî (Social perception): Pêvajoya fêmkirina kesên din û rûdanên civakî.

·  Biryardana derûnî (Psychological decision making): Pêvajoya biryardayînê ya ku ji aliyê hêmanên derûnî ve tê bandorkirin.

·  Xwe-birêvebirinî (Self-management): Şiyana kontrolkirina reftar û hestên xwe.

·  Hevdilî (Empathy): Şiyana fêmkirina hest û nêrînên kesên din.

·  Alîgiriya venasînî (Cognitive bias): Xeletiyên sîstematîk di ramandin û biryardayînê de.

·  Xwe-bandordarî (Self-efficacy): Baweriya mirov a li ser şiyana xwe ya pêkanîna karekî.

·  Teoriya atrîbûsyonê (Attribution theory): Teoriya ku li ser çawa mirov sedemên rûdanan şîrove dikin disekine.

·  Zextên civakî (Social pressures): Bandorên ku civak li ser tevgera takekesan dike.

·  Normên civakî (Social norms): Standartên reftarî yên ku di civakekê de tên pejirandin.

·  Rêzdariya xwe (Self-esteem): Nirxandina mirov a ji bo xwe.

·  Xwe-pêşkêşkirin (Self-presentation): Awayê ku mirov xwe li ber kesên din dide nîşandan.

·  Teoriya nasnameyê ya civakî (Social identity theory): Teoriya ku li ser çawa mirov xwe bi komên civakî ve girêdidin disekine.

·  Lîderiya karizmatîk (Charismatic leadership): Cureyeke lîderiyê ya ku bi bandora kesayetiyê ve girêdayî ye.

·  Psîkopatolojî (Psychopathology): Lêkolîna nexweşiyên derûnî.

·  Teoriya girêdanê (Attachment theory): Teoriya ku li ser girîngiya têkiliyên zaroktiyê yên pêşîn disekine.

·  Mekanîzmayên berevaniyê (Defense mechanisms): Rêbazên ne-hişyar ên ku mirov ji bo parastina xwe ji stres û anksiyeteyê bikar tînin.

·  Xwe-pêşketinî (Self-actualization): Pêvajoya pêşxistina potansiyela xwe ya tam.

·  Teoriya kesayetiyê (Personality theory): Teoriyên ku hewl didin kesayetiya mirov rave bikin.

·  Teoriya fêrbûna civakî (Social learning theory): Teoriya ku dibêje mirov bi çavdêrî û teqlîdkirina kesên din fêr dibin.

·  Derûnnasiya geşedanê (Developmental psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku guherînên di jiyana mirov de lêkolîn dike.

·  Teoriya qonaxên derûn-civakî (Psychosocial stage theory): Teoriya Erikson a ku dibêje mirov di jiyana xwe de ji qonaxên cihê derbas dibin.

·  Teoriya geşedana venasînî (Cognitive development theory): Teoriya Piaget a ku dibêje pêşketina hiş di qonaxên cihê re derbas dibe.

·  Derûnnasiya fizyolojîk (Physiological psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku têkiliya di navbera mêjî û reftaran de lêkolîn dike.

·  Noroderûnnasî (Neuropsychology): Beşa derûnnasiyê ya ku têkiliya di navbera struktur û fonksiyona mêjî û pêvajoyên derûnî de lêkolîn dike.

·  Derûnnasiya genetîk (Genetic psychology): Beşa derûnnasiyê ya ku bandora genetîkê li ser reftar û pêşketinê lêkolîn dike.

 

Not: Di amadekirina vê nivîsê de, ji termên kovara Psychology Kurdî sûd hatiye wergirtin.

Comments

Popular posts from this blog

Welatparêzê hêja, Apo (Osman Sebrî)

  Apo : Tu çi dixwazî bipirsî ez ê ji te ra bersivekê bidim. A. : Em ji xwe ra bipeyvin. Apo : Em bipeyvin, serçava.   Bi tevahî şîreta min ji hemî Kurdan ra ev e ku em şerê hev nekin. Tu carî nayê bîra min û nakeve 'eqlê min ku miletek gî li ser fikrekê here . Gava here, me'na xwe keriyek pez e, ne tiştekî din e . Divê em her kes bi fikra xwe xizmetê welatê xwe bikin. Rêya xizmetê welat ev e ku em şerê hev nekin. Yek dikare mîna te nefikire, tu jî dikarî mîna wî nefikirî. Ne şert e ku bibê: "Na, illa bila mîna min bifikire, ya bila mîna ê din bifikire". Bila mîna xwe bifikire, lê ji bo welatê xwe û ji zarokên xwe ra dîsa ez vê wesiyetê dikim: "Wek xwe bifikirin, bes xizmetê welatê xwe bikin, bi 'eqlê xwe û bi fikra xwe". Gava ez bînim merivekî mecbûr bikim ku were mîna me bifikire, ew fikra ne tiştekî rast e. Lê, mîna xwe bifikirin. Em dikarin bêjin: "Ji me ra baş be, xirabiya me meke, bira em birayê hev bin". Eva mumkun e. Lê, a keti...

ŞÊX SEÎDÊ KAL Û DERÛNHÊZÎ

Destpêk Di dîroka neteweyên bindest de, serok û rêberên neteweyî xwedî roleke taybet û girîng in di avakirina hişmendiya neteweyî û geşkirina tevgerên rizgarîxwaz de. Di nav kurdan de jî serokên wekî Şêx Seîd, bi mêrxasî û dilsoziya xwe, bûne stêrkên geş ên dîroka kurd û Kurdistanê. Lêbelê, çîroka şêxê me tenê ne çîroka serkeftin û qehremaniyê ye, herwiha çîroka êş, xwefiroşî û nakokiyên navxweyî ye jî. Ev rewş, di derûniya civaka kurdî de birînên kûr û giran çêkirine ku heta îro jî bandora wan li ser civaka kurdî heye. Di vê nivîsê de, em ê hewl bidin ku ji hêla derûnî ve rewşa pîr û pêşengên kurd Şêx Seîdê kal li ser civakê binirxînin ku çawa wî di serdema xwe de li hember pergala serdest serî hildaye û di dawiyê de bûye semboleke berxwedanê di nav kurdan de. Herwiha em ê li ser wê yekê jî rawestin ku çawa civaka kurdî îro li hember vê mîrateya dîrokî û derûnî radiweste û çawa ev yek bandorê li ser siberoja kurdan dike. Di dîroka kurd û Kurdistanê de kesayetiyên hêja û girîng g...