Destpêk
Kitêba
"The Rape of the Mind: The Psychology of Thought Control, Menticide, and
Brainwashing" (Destdirêjkirina ser Aqil: Derûnnasiya Kontrolkirina Ramanê,
Têkdana Mêjî û Şûştina Mêjî) ji aliyê Dr. Joost Abraham Maurits Meerlo ve
hatiye nivîsîn. Ev kitêb di sala 1956an de hat weşandin û bûye yek ji berhemên
bingehîn di warê derûnnasiya civakî û siyasî de. Dr. Meerlo bi taybetî bi
bandora rejîmên otokrat û totalîter li ser derûna mirov re mijûl dibe û
teknîkên kontrolkirina ramanê, têkdana mêjî û şûştina mêjî vedikole. Ev xebat
di serdema Şerê Sar de, dema ku tirs û zextên siyasî li seranserê cîhanê belav
bûn, hatiye nivîsîn û nêrîneke kûr li ser têkiliya di navbera desthilat û aqilê
mirov de pêşkêş dike.
Naveroka Kitêbê
Ev xebateke
akademîk a kûr e ku bandora pergalên siyasî yên otokrat li ser derûna mirov
lêkolîn dike. Kitêb lêkolîneke berfireh e, behsa rêbazên teknîkî yên
kontrolkirina ramanê û şêwazên têkilî û bandora rejîmên otokrat li ser derûna
mirov dike. Herwiha behsa wê dike ka çawa desthilatên zordar mekanîzmên derûnî
û civakî ji bo arastekirin û bindestkirina ramanên takekesan di civakê de bikar
tînin û dibe sedema têkdana nasnameya takekes û windakirina serxwebûna fikrî û
takekesîtiya wî.
Dr. Meerlo
di kitêba xwe de behsa rêbazên derûnî û civakî dike ku rejîmên zordar ji bo
kontrolkirina ramanê û bindestkirina takekesan bikar tînin. Ew diyar dike ka
çawa teknîkên wek şûştina mêjî, tirs û zexta civakî, û kontrolkirina medyayê
têne bikaranîn ji bo guherandina raman û baweriyên mirovan. Ew balê dikişîne
ser têgeha "menticide" (têkdana mêjî), ku tê wê wateyê ku rejîmên
zordar bi awayekî sîstematîk nasname û serxwebûna takekesan dişikînin û wan ji
nû ve bi ramanên xwe ve têne çêkirin.
Meerlo diyar
dike ka çawa tirs û zexta civakî dikarin bibe sedema qebûlkirina ramanên
serdest bêyî ku mirov ramaneke rexnegir pêşkêş bike. Ew behsa wê dike ka çawa
rejîmên totalîter bi karanîna van teknîkan dikarin azadiya ramanê û serxwebûna
takekesî têk bibin. Bi vê re, ew nîşan dide ka çawa kontrola ramanê dikare
demokrasî û azadiya derbirînê ji holê rake.
Têgehên Sereke
Meerlo balê
dikişîne ser têgeha kontrola fikrî weke amrazeke sereke ku rejîmên totalîter ji
bo gihîştina armancên xwe bikar tînin. Behsa wê dike ka çawa teknîkên weke
şûştina mêjî ji bo destkarîkirina aliyê derûnî tê bikaranîn ji bo ji nû ve
darijandina nêrîn û helwestên takekesan. Ev mijar behsa rola tirs û zexta
civakî di xurtkirina vê kontrolê de dike, zelal dike ka çawa ev zext dikarin
bibin sedema qebûlkirina ramanên serdest bêyî ramaneke rexnegir. Ji vir behsa
têkdana derûnî tê kirin û têgeha têkdana aqil tê pêş, behsa wê dike ka çawa
zextên derûnî û civakî bandor li ser raman û reftaran heye.
Kontrolkirina Ramanê (Thought Control) têgeheke
girîng e di kitêbê de. Meerlo diyar dike ka çawa rejîmên zordar bi karanîna
tirs, zexta civakî û medyayê ramanên takekesan kontrol dikin. Ew nîşan dide ka
çawa mirov dikare bêyî ku xwe hiş bike, ramanên serdest bêyî rexnegirî qebûl
bike.
Têkdana Mêjî (Menticide) ev têgeha
sereke ya kitêbê ye. Meerlo behsa wê dike ka çawa rejîmên zordar bi awayekî
sîstematîk nasname û serxwebûna takekesan dişikînin û wan bi ramanên xwe ve
têne çêkirin. Ew wisa bawer dike ku ev pêvajo dikare bibe sedema windabûna
hesta xwe û serxwebûnê.
Şûştina Mêjî (Brainwashing) teknîkeke
din e ku Meerlo vedikole. Ew diyar dike ka çawa ev teknîk ji bo guherandina
baweriyên takekesan têne bikaranîn. Ew nîşan dide ka çawa zextên derûnî û
civakî dikarin bandor li ser raman û reftarên mirovan hebin. Ew wisa bawer dike
ku ew şêwazên ku ji bo ji nû ve darijandina nasnameya xwedî ya mirovan tên
bikaranîn, dibin sedema windakirina hesta xwe û serxwebûnê.
Rola medyayê jî di kitêbê de cihekî girîng digire. Di serdema
ku medya bi lez pêş diçe, Meerlo balê dikişîne ser bandora medyayê li ser
kontrola ramanê. Ew diyar dike ka çawa medya dikare wek amrazek ji bo
destkarîkirina derûn û arastekirina ramanan bê bikaranîn.
Paşxaneya Fikrî ya Meerlo
Ezmûnên
kesane yên Meerlo wek penaberekî Holandî di bin dagirkeriya Naziyan de,
paşxaneya wî ya fikrî di qalibê de çêkir. Wek pizîşkê derûnî bandorên
êşkencedana derûnî û kontrolkirina ramanê li ser takekesan ezmûn kiriye, ev jî
kiriye ku lêkolîn bike ka çawa rejîmên zordar teknîkên şûştina mêjî bikar tînin
ji bo çêkirina bandora xistina ser derûn.
Di serdema
Şerê Sar de, geşedaneke berbiçav di bikaranîna teknîkên kontrolkirina derûnî ji
aliyê dewletên totalîter ve çêbû. Ev qonax rengvedana nîgeraniyeke cîhanî bû
derbarê wê de ka çawa rejîman zanist û derûnnasî ji bo gihîştina armancên xwe
bikar dianîn. Ji vir mirov dikare bibêje ka çawa zextên derûnî dikarin
nasnameya takekes û hevpar (kolektîf) têk bidin.
Bandora Kitêbê li Ser Derûnnasiya Civakî û Siyasî
Kitêba
Meerlo di warê derûnnasiya civakî û siyasî de bûye çavkaniyeke girîng. Ew
nêrîneke kûr li ser têkiliya di navbera desthilat û aqilê mirov dide û diyar
dike ka çawa rejîmên zordar teknîkên kontrolkirina derûnî bikar tînin ji bo
darijandina reftar û ramanan. Ew nîşan dide ka çawa kontrola ramanê dikare
demokrasî û azadiya derbirînê têk bide û girîngiya parastina nasnameya mirov û
azadiya takekesî di bin zextên siyasî de nîşan dide.
Şîroveyên
Meerlo dirêj dibin ji bo aliyên civakî û siyasî yên kontrola fikrî, pratîkên
derûnî bi encamên siyasî ve girê dide. Bi vê re derûnnasiya siyasî wek nîşanek
tê hesibandin, bi wê wateyê ku teoriya derûnnasiyê bi pratîka siyasî ve girê
dide. Nîşan dide ka çawa hêmanên derûnî dikarin bandor li ser reftarên siyasî û
avakirina nasnameya neteweyî hebin.
Di kitêbê de
rengvedana bandora çanda serdest li ser darijandina hişyariya civakî heye. Di
serdemekê de ku medya bi lez pêş diket, Meerlo behsa wê kir ka çawa dikare
medya wek amrazek ji bo kontrolkirin û destkarîkirina aqilan bê bikaranîn. Ev
têgeh heta îro jî bi hatina medyaya civakî re têkildar e û dikare bandor li ser
derûnî û raman û reftara takekes bihêle.
Têkiliya bi Serdema Nûjen re
Herçend
kitêb di sala 1956an de hatiye nivîsîn, lê têgehên wê hîn jî di serdema nûjen
de têkildar in. Bi geşedanên teknolojîk û derketina medyaya civakî re, teknîkên
kontrolkirina ramanê aloztir û bibandortir bûne. Ev mijar têkiliyeke mezin bi
serdema nûjen re heye, bi wê wateyê ku raman û têgehên wê di gelek diyardeyên
civakî û siyasî yên hevdem de xuya ne.
Di serdema
zanyariya dîjîtal û medyaya civakî de, teknîkên kontrolkirina ramanê aloztir û
bibandortir bûne. Dikare medya wek amrazek ji bo destkarîkirina derûn û
arastekirina ramanan bê bikaranîn. Îro gel rû bi rûyî lehiya berdewam a
zanyariyan dibe, ev jî metirsiya şûştina mêjî û bandor li ser raya giştî
zêdetir dike. Têgihîştina van dînamîkan di çarçoveya nûçeyên sexte û zanyariyên
şaş de girîng e ku dikare bibe sedema nêrîneke derewîn ji bo rastiyê.
Têgehên
kontrolkirina ramanê û têkdana nasnameyê di gelek pergalên siyasî yên hevdem de
xuya ne, ku hewl didin nakokiyan serkut bikin û raya giştî araste bikin. Ji vir
mirov dikare îşaret bi wê bike ka çawa rejîmên otokrat ji bo misogerkirina
desthilata xwe şêwazên wek sansûr û zanyariyên nerast bikar tînin. Ev diyarde
hîn jî di gelek welatên cîhanê de hene, ev jî kiriye ku lêkolîna Meerlo bi
taybetî girîng be ji bo têgihîştina çawaniya berxwedana li hember van rejîman.
Di bin
ronahiya tengasiyên hevdem ên têkildarî nasname û kontrola fikrî de, girîngiya
ramaneke rexnegir wek amrazek ji bo berxwedana li hember bandorên neyînî xuya
dibe. Meerlo han dide takekesan ji bo geşkirina xwe-hişyariyê, ku dike ku ew
cudahiyê bikin di navbera zanyariyên rast û derewan de, ku ev jî di serdema
zêdebûna zextên civakî û derûnî de pir girîng e.
Di mijarên
nasname û serxwebûnê de, ku mijarek e di serdema nûjen de têkiliyeke mezin
heye, ji ber ku takekesan di cîhaneke pirçandî û aloz de rû bi rûyî astengiyên
têkildarî nasnameya çandî û siyasî dibin. Ji vir xuya dibe ka çawa rejîmên
zordar dikarin van tengasiyan bikar bînin ji bo hilweşandina nasnameyên hevpar
û perwerdekirin û dabeşkirina civakî.
Encam û Pêşniyarên Meerlo
Meerlo di
kitêba xwe de girîngiya xwe-hişyariyê û ramaneke rexnegir nîşan dide. Ew wisa
bawer dike ku bi têgihîştina mekanîzmên derûnî yên ku dibin sedema şûştina mêjî
û têkdana nasnameyê, mirov dikarin şiyana ramaneke rexnegir bilind bikin û ji
aliyê fikrî ve serbixwe bin. Ev jî ji bo parastina nasnameya mirov û azadiya
takekesî di bin zextên siyasî de pir girîng e.
Bilindkirina
asta xwe-hişyariyê wek amrazek ji bo berxwedana li hember kontrola fikrî pir
girîng e. Takekesan bi têgihîştina wan mekanîzmên derûnî yên ku dibin sedema
şûştina mêjî û têkdana nasnameyê, dikarin şiyana ramaneke rexnegir bilind bikin
û ji aliyê fikrî ve serbixwe bin. Ev jî ji bo parastina nasnameya mirov û
azadiya takekes li hember zordariyê pir girîng e.
Ev kitêb wek
yek ji berhemên pêşeng tê hesibandin di warê lêkolîna bandora desthilatên
zordar li ser derûnê mirov de. Kitêb şîroveyeke hûr û berfireh ji bo têgeha
kontrolkirina ramanê pêşkêş dike, lêpirsîn li ser wan şêwazên derûnî dike ku
rejîmên zordar ji bo arastekirina ramanên takekesan û bindestkirina wan bikar
tînin. Ev şîrove ji bo têgihîştina çawaniya bandora pergala siyasî li ser
hişyariya takekes û hevpar pir pêwîst e, ev jî girîngiya lêkolînê di warên
derûnnasiya civakî û siyasî de bilind dike.
Kitêb
nîşaneke akademîk a girîng e ji bo lêkolîner û kesên ku dixwazin derûnnasî û
civaknas û zagon nêrîneke bi nirx dide derbarê çawaniya têkiliya takekesan bi
pergala siyasî re û ka çawa zextên derûnî û civakî dikarin bandor li ser
reftarên siyasî û avakirina nasnameyên neteweyî hebin. Kitêb bi pêşkêşkirina
nêrîneke nû ji bo têkiliya di navbera desthilat û aqil de, gazî gotûbêj û
nîqaşa berdewam dike li ser çawaniya parastina azadiya fikrî û nasnameya mirov.
Derbarê Joost Abraham Maurits Meerlo
Dr. Joost A.M.
Meerlo (1903-1975) derûnbijîşk û nivîskarekî holandî bû. Ew bi xebatên xwe di
warên derûnnasiya civakî û siyasî de tê nasîn. Meerlo di bin dagirkeriya
Naziyan de jiyaye û ev ezmûn bandoreke mezin li ser raman û lêkolînên wî
kiriye. Ew bi taybetî bi bandora rejîmên zordar li ser derûna mirov re mijûl bû
û xebatên wî wek çavkaniyeke girîng di warê derûnnasiya civakî de têne
hesibandin.
Çavkanî
The Rape of
the Mind: The Psychology of Thought Control, Menticide, and Brainwashing
Nivîskar: Joost A.M. Meerlo
Termên Sereke
Azadiya
Derbirînê (Freedom of Expression) mafekî bingehîn e ku mirov bikare bê tirs ramanên
xwe bîne ziman. Ev di civakên demokratîk de weke stûneke sereke tê dîtin û
astengkirina wê nîşana rejîmên dîktator e. Ev maf dihêle ku mirov bi her awayî,
çi nivîskî, çi devkî, çi hunerî, xwe derbibirînin.
Bandora
Medyayê (Media Influence) û Medyaya Civakî (Social Media) îro roleke mezin
dilîzin di şêwekirina raya giştî de. Bi taybetî platformên dîjîtal ên nû wek
Facebook, Twitter û Instagram dikarin ramanên mirovan bi awayekî berfireh
biguherînin û bibin sedema belavbûna hem zanîn û hem jî dezînformasyonê. Ev
term behsa kartêkirina ragihandinê li ser raman û helwestên mirovan, rola
medyayê di şêwekirina raya giştî de, bikaranîna medyayê ji bo kontrolkirina
ramanan û metirsiyên medyaya civakî li ser ramanên serbixwe dike.
Derûnnasiya
Civakî (Social Psychology) û Derûnnasiya Siyasî (Political Psychology) du
beşên zanistî ne ku têkiliyên mirov-civak û mirov-siyasetê vedikolin. Ev zanist
alîkariya me dike ku em fêm bikin ka çima mirov bi awayekî taybet tevdigerin û
biryar didin di civak û siyasetê de. Derûnnasiya civakî lêkolîna têkiliyên di
navbera mirov û civakê de, vekolîna bandora civakê li ser takekes, lêkolîna
reftarên komî û bandora wan û şîrovekirina diyardeyên civakî ji aliyê derûnî ve
dike. Derûnnasiya siyasî jî têkiliya di navbera siyaset û derûnê mirovan de,
bandora pergalên siyasî li ser ramanên mirovan, vekolîna reftarên siyasî ji
perspektîfa derûnî û analîzkirina biryardana siyasî lêkolîn dike.
Destdirêjkirina
ser Aqil (Assault on the Mind) û Şûştina Mêjî (Brainwashing) behsa teknîkên
manipulasyonê dikin ku bi mebesta guherandina ramanên mirovan tên bikaranîn. Ev
dikare bi rêya propagandaya berdewam, bikaranîna medyayê an jî bi rêya fişara
civakî pêk were. Ev têgeh hewldana kontrolkirina ramanan bi rêbazên cuda, êrîşa
li ser azadiya fikrî ya mirovan, bikaranîna teknîkên derûnî ji bo guherandina
ramanan û destkarîkirina bîr û baweriyên mirovan vedibêje.
Fişara
Derûnî (Psychological Pressure) û Zexta Civakî (Social Pressure) nîşan
didin ka çawa civak û derdor dikarin bandoreke mezin li ser takekes bikin. Ev
fişar dikare bibe sedema stresê, rageşiyê (anxiety) û biryarên ne serbixwe. Behsa zextên
derûnî yên li ser mirovan, bandora neyînî a stres û trawmayê, encamên derûnî
yên zordariyê û kartêkirina li ser biryardana takekes dike.
Hişyariya
Rexneyî (Critical Awareness) û Ramana Rexnegir (Critical Thinking) du
şiyanên girîng in ku alîkariya mirovan dikin da ku bikaribin xwe ji
propagandayê biparêzin û bi awayekî objektîf bûyeran binirxînin. Ev şiyana
dîtina rastiyê di nav agahiyên cuda de, têgihîştina kûr ji bûyer û diyardeyan,
bikaranîna mantiqê di nirxandinê de û parastina xwe ji propagandayê pêşkêş
dike.
Kontrolkirina
Ramanê (Mind Control) û Têkdana Mêjî (Mental Manipulation) behsa rêbazên
cuda yên manipulasyona derûnî dikin ku ji bo birêvebirina ramanan tên
bikaranîn. Ev rêbazên ku ji bo birêvebirina ramanan tên bikaranîn, teknîkên
manipulasyona derûnî, pergalên kontrolkirina bîr û baweriyên mirovan û
mekanîzmayên zordariya fikrî vedibêje.
Nasnameya
Takekes (Individual Identity) û Xwe-hişyarî (Self-awareness) girîngiya
nasîna xwe û parastina taybetmendiyên kesane destnîşan dikin. Mirovên ku xwe
baş nas dikin dikarin li hember manipulasyonê bêhtir berxwe bidin. Ev
taybetmendiyên kesane yên mirovekî, çawaniya ku mirov xwe nas dike, nirx û
baweriyên kesane û cudahiyên takekesî dihundirîne. Xwe-hişyarî têgihîştina
mirov ji xwe, nasîna xwe û derdora xwe, zanîna bandorên derve li ser xwe û
parastina taybetmendiyên xwe vedibêje.
Serxwebûna
Fikrî (Intellectual Independence) behsa azadiya di ramanê de û şiyana biryardana
serbixwe dike. Ev azadiya di ramanê de, şiyana biryardana serbixwe, parastina
taybetmendiyên xwe yên fikrî û berxwedana li hember zordariya fikrî pêşkêş
dike.
Pergalên
Totalîter (Totalitarian Systems) wan rejîman vedibêje ku dixwazin hemû aliyên
jiyanê, bi taybetî ramanên mirovan, kontrol bikin. Ev rêveberiyên ku hemû
aliyên jiyanê kontrol dikin, rejîmên ku azadiyên takekes binpê dikin,
desthilatên ku li dijî demokrasiyê ne û birêvebirina navendî ya tund in.
Comments
Post a Comment